ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری را به هفت نوع تقسیم نموده است:
1- شرکت سهامی
2- شرکت با مسولیت محدود
3- شرکت تضامنی
4- شرکت مختلط غیر سهامی
5- شرکت مختلط سهامی
6- شرکت نسبی
7- شرکت تعاونی تولید و مصرف
طبقه بندی شرکت های تجاری به شرح فوق از نقطه نظرهای زیر قابل تعمق است:
1- شرکت هایی که فقط سرمایه در آن ها دخالت دارند مانند شرکت سهامی و شرکت با مسولیت محدود.
2- شرکت هایی که شخصیت اعتباری و ضمانت شرکا در آن ها دخالت دارد مانند شرکت تضامنی و شرکت نسبی.
3- شرکت هایی که از امتزاج دو قسم فوق تشکیل می شوند مانند شرکت های مختلط.
4- شرکت هایی که تعداد شرکا در آن دخالت دارند مانند شرکت های تعاونی.
(( شرکت تضامنی شرکتی است که تحت اسم مخصوص، برای امور تجاری بین بین دو یا جند نفر با مسولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد، هر یک از شرکاء مسول پرداخت تمام قروض است)).
چون در شرکت های تضامنی مسولیت شرکاء نامحدود است، لذا در ایجاد اینگونه شرکت ها، شرکاء سعی می کنند با افرادی که مورد اطمینان بوده و قدرت مالی و حسن شهرت آن ها می تواند برای شرکت کسب اعتبار نماید، مشارکت کنند.
فعالیت های تضامنی ممکن است در قالب شخصیت حقوقی و قانونی یعنی تحت نام یک شرکت تضامنی در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و در پناه قانون تداوم یابد. بسیاری از فعالیت های بازرگانی، تولیدی و خدماتی که در جامعه رسماً به صورت یکی از اشکال هفت گانه حقوقی قانون تجارت به ثبت نرسیده اند از نظر دادگاه ها و قوانین جاری مملکتی فعالیتی تضانی محسوب می گردد و مسولیت و ضمانت شرکاء آن در قبال اشخاص ثالث نامحدود است.
بنابراین با وجودی که تعداد شرکت های تضامنی نسبت به سایر اشکال حقوقی هفت گانه زیاد نمی باشد، اما به واسطه اینکه در جامعه تعداد بنگاه هایی که تحت یکی از این اشکال حقوقی به ثبت نرسیده بیشمار است، حسابداری فعالیت تضامنی در خور اهمیت بوده و در شرکت های تضامنی ثبت شده و فعالیت های تجاری به ثبت نرسیده که بین دو شریک یا بیشتر انجام می شود کاربرد دارد.
در شرکت نسبی بر اساس ماده 186 قانون تجارت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت دارا می باشند مسول قروض وتعهدات شرکت هستند. شرکت نسبی مانند شرکت تضامنی است با این تفاوت که اگر دارایی شرکت برای تأدیه قروض و تعهدات شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت دارند مسول تأدیه قروض شرکت می باشند.
در شرکت با مسولیت محدود سهم شرکاء از سرمایه شرکت مساوی نیست و بر اساس ماده 94 قانون تجارت فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسول قروض وتعهدات شرکت بوده و بدین ترتیب مسولیت آن ها محدود می باشد.

 

منبع سایت تخصصی حسابداران